Pan

"Erkek öteki kızı bir köle, bir deli, bir yoksul nasıl severseöyle sevdi. Neden mi sevdi? Bunu yollardaki tozlara, düşenyapraklara sor; hayatın esrarlı Tanrısına sor! Çünkübu gibi şeyleri bilse bilse o bilir. Bu kız erkeğe hiçbirşey vermedi, hayır, hiçbir şey vermedi, ama erkek yinede ona teşekkür etti. Kız ona: “Huzurunu, aklını banaver!” dedi. Erkek yalnız bir şeye, kızın kendi hayatınıistememiş olmasına yerindi."

“Teğmen Thomas Glahn'ın Notlarından” alt başlığını taşıyan Pan (1894) hem güçlü bir aşk romanı, hem de zengin bir tabiat övgüsüdür. Knut Hamsun sadece bu eseri yazsaydı bile, yine büyük bir şair sayılırdı. Modern psikolojinin canlı bir anıtı sayılan bu eser, kelimeler arasında yaşattığı inceliklerle bir şaheser niteliği taşır. Okuyanın ruhunda her söz, tılsımlı bir değişim ile aslından çok farklı yankılar halinde devam eder. Hamsun'un dünyaya yayılışında; ormanları, otları, sularıyla ortak bir çağıltı halinde kuzeyi dile getiren bu romanın büyük katkısı olmuştur.
Behçet Necatigil