Bir İslamcının 12 Eylül Hatıraları

12 Eylül, 1980... Saat: 03.00
Şiddetli bir depremle bütün Türkiye sarsıldı.
Alabora oldu ülke. Kimileri öldü, kimileri yaralandı, kimileri sakat kaldı. Psikolojik rahatsızlık geçirdi
kimileri. Bazısı işini kaybetti. Nice ocaklar söndü, yuvalar yıkıldı.
Sosyal, siyasi, ekonomik yapı enkaza döndü. Devlet, beyin travması geçirdi. Ülkenin başında
bulunanların haksız, acımasız ve keyfi yönetimleriyle herkes tedirgindi. Canından ve malından emin değildi
kimse.
Memleket karanlığa gömüldü. İnsanlar önünü göremiyordu. İşsizler çoğaldı. Temel ihtiyaç malları bile
bulunmuyordu. Karaborsa oldu her şey. Halk yoksullaştı. Hırsızlıklar, haksızlıklar, ahlaksızlıklar, içki ve
uyuşturucu kullanımı arttı bu siyasi depremden sonra. Maddi ve manevi her şey çöktü.
12 Eylül, bir milattı. Yeni bir nesil yetiştirdi darbe. Bireyselleşti insanlar. Bencilleşti. Korkaklaştı.
Riyakârlaştı. Gayesizleşti. Menfaat kavgası derdine düştü. Davasını, idealini, ülküsünü, misyonunu yitirdi.
Kişiliğini, kimliğini yitirdi çokları. Toplum, korkunç bir depresyon geçirdi. Kâbus çöktü ülkenin üzerine. Yozlaştı
ülke insanları.